اختلال پیکا یا هرزه خوری
اختلال پیکا یا هرزه خوری:
زنان در طول دوران بارداری خود به علت تغییرات هورمونی تغییر در عادات و تمایلات غذایی پیدا خواهند کرد از جمله ویار است که به اصطلاح به بعضی غذاها تمایل پیدا می کنند و یا نسبت به بوی بعضی غذاها واکنش نشان می دهند و حالت تهوع میگیرند.اما ممکن است در این دوران اختلالاتی را تجربه کنند نظیراختلال پیکا یا هرزه خوری که به معنای تمایل به مصرف مواد غیرغذایی و بی ارزش است نظیر گچ، صابون، خاک، یخ، نشاسته، مو ، کاغذ، پارچه ، پودر بچه ، خمیر دندان، کبریت سوخته و تراشه های رنگ وغیره.
به طور کلی پیکا شامل سه دسته می شود:
- تمایل به خوردن مواد خوراکی بی ارزش: نظیر یخ
- تمایل به خوردن مواد قندی و نشاسته: مانند نشاسته، آرد، سیب زمینی خام
- تمایل به خوردن مواد غیرخوراکی: خاک، صابون، مو، گچ
اختلال پیکا از روی کلمه لاتین آن PICUS به معنای زاغ است که به نوعی اشاره به همه چیز خوار بودن این پرنده است. این اختلال بیشتر در سه ماهه اول بارداری دیده شده است.
علل اختلال پیکا یا هرزه خوری:
هنوز علت دقیقی برای اختلال پیکا پیدا نشده اما می توان گفت که اختلال پیکا بیشتر در چه افرادی دیده می شود:
- افراد دارای کم خونی و آهن
- سابقه تمایل به خوردن مواد غیر خوراکی
- کمبود مواد مغذی نظیر روی، ویتامین B و غیره
- تغذیه ضعیف
اما لزوما افراد دارای ویژگی بالا اختلال پیکا را تجربه نمی کنند همانطور که افراد دارای اختلال پیکا لزوما موارد بالا را ندارند.
انواع پیکا:
- پاگوفاژی: ولع مصرف یخ
- ژنوفاری: ولع خوردن خاک
- آمیلوفاژی: ولع خوردن نشاسته و مواد نشاسته دار
در مواردی که پیکا مربوط به خوردن مواد سمی و خطرناک نمیشود نظیر یخ، نیازی به درمان و قطع مصرف نیست اما در مواقعی که مصرف آن ماده برای بدن خطرناک باشد حتما باید مصرف قطع شود زیرا عدم قطع و درمان، میتواند منجر عدم جذب بعضی مواد مغذی نظیر آهن شود و در تیجه منجر به آنمی شود و یا منجر به مسمومیت و انسداد معده و روده و غیره شود.
پیکا در زنان باردار بیشتر رخ می دهد؛ زیرا در دوران بارداری نیاز بدن زنان به مواد غذایی افزایش پیدا می کند. خطر ابتلا به اختلال پیکا در زنان بارداری که به تهوع و استفراغ بارداری مبتلا هستند بیشتر است. به همین علت زنان باردار در صورت ابتلا به تهوع و استفراغ، باید از مایعات و نوشیدنی های جایگزین استفاده کنند تا اشتهای خود را دوباره به دست آورده و دچار کمبود مواد مغذی نشوند.
تشخیص پیکا:
اولین قدم در تشخیص پیکا این است که بیمار با پزشک خود صادق باشد چرا که نوع مهده ای که بیمار نسبت به آن ولع دارد برای تشخیص بسیار مهم است.اما بطور کلی روش تشخیص خاصی وجود ندارد. تشخیص پیکا باید همراه با آزمایشات مربوط به کم خونی، انسداد احتمالی روده و عوارض جانبی سمی مواد مصرف شده (یعنی سرب موجود در رنگ، باکتری یا انگل از خاک) انجام بگیرد. اما مهمترین روش تشخیص پیکا آزمایش خون است. از این آزمایش برای تشخیص کم خونی احتمالی و اندازه گیری ویتامین ها و ریزمغذی های بدن مانند کلسیم استفاده می شود. در برخی موارد ممکن است پزشک رادیوگرافی شکم را هم تجویز کند.
درمان پیکا:
درمان پیکا اصولا از چند قسمت تشکیل شده:
- رفتار درمانی
- دارو درمانی
- درمان استرس ها و مشکلات روان شناختی
- دور کردن مواد مضر از دسترس
- ایجاد بیزاری در زنان باردار نسبت به مصرف مواد مضر فاقد ارزش غذایی
رعایت رژیم غذایی و درمان پیکا در بارداری:
رعایت یک رژیم غذایی متعادل و مصرف مکمل های بارداری به خصوص مکمل های آهن و کلسیم می تواند تا حد زیادی به پیشگیری از پیکای بارداری کمک کند. در اغلب موارد، پیکا بارداری نیازی به درمان های پزشکی ندارد و بعد از تولد نوزاد به خودی خود برطرف می شود.
اگر پزشک تشخیص دهد که پیکا به دلیل عدم تعادل مواد مغذی ایجاد شده، برای درمان می تواند مکمل های ویتامین یا مواد معدنی را تجویز کند. به عنوان مثال، در صورت تشخیص کم خونی فقر آهن، مکمل های منظم آهن پیشنهاد می شوند. پزشک همچنین در برخی موارد یک ارزیابی روانشناختی را برای تشخیص ابتلا بیمار به وضعیت سلامت روان احتمالی انجام می دهد. بسته به تشخیص، آنها ممکن است دارو، روان درمانی یا هر دو را تجویز کنند.
محتواسازی: آژانس تبلیغاتی ویکی لوکس