ناحیه پرینه بعد از بارداری:

ناحیه پرینه در واقع همان ناحیه بین واژن و مقعد است. که در حین زایمان نازک و کشیده می شود تا جنین بتواند از آن عبور کند.گاهی ممکن است ناحیه پرینه انعطاف کافی را نداشته و حین زایمان پاره شود و گاهی هم ممکن است پزشک بنا به تشخیص خود خراشی را در این ناحیه ایجاد کند.

پارگی پرینه (پارگی واژن) باعث آسیب به بافت اطراف واژن و راست روده می شود. به طور کلی حدود ۹۰ درصد از افراد هنگام زایمان طبیعی دچار پارگی پرینه می‌شوند. توجه داشته باشید پارگی خفیف پرینه در زایمان طبیعی یک روند معمولی است. معمولاً حدود ۹۹ درصد پارگی‌های پرینه خفیف هستند (پارگی پرینه درجه یک) و به سرعت بهبود خواهند یافت. با این حال بسیاری از افراد از پارگی پرینه هنگام زایمان طبیعی واهمه دارند و تمایل دارند به روشی، از پارگی پرینه جلوگیری کنند.

در حقیقت نمی‌توان به طور کامل از پارگی پرینه حین زایمان طبیعی جلوگیری کرد و این کار تقریباً غیر ممکن است. اما می‌توان آسیب شدید پرینه و مقعد را به هنگام پارگی کاهش داد. به همین جهت می‌توان در اواخر دوران بارداری از طریق ماساژ دادن بافت پرینه، از پارگی شدید پرینه حین زایمان تا حد زیادی جلوگیری کرد.

 

مدت زمان بهبود ناحیۀ پرینه:

زمان بهبود این ناحیه برای هر فرد متفاوت است.اما در پارگی های سطحی که نیازی به بخیه ندارند این زمان بسیار کم است. در مورد پارگی های شدید زمان بیشتری برای ترمیم و بهبود لازم است.اپیزیوتومی متداول یا پارگی درجه دو که شامل پوست و ماهیچه می‌شود، به بخیه نیاز دارد و معمولاً طی دو یا سه هفته بهبود پیدا می‌کند. بخیه‌های جذبی طی این مدت جذب می‌شود.

 

روش‌های کاهش درد و بهبود ناحیۀ پرینه:

معمولا تا 24 ساعت بعد از زایمان کیسه های یخ به فاصله هر چند ساعت به خانم داده می شود تا روی ناحیه پرینه بگذارند. این روش به کاهش ورم کمک می کند. علاوه بر این، نکاتی نیز وجود دارد که باید حواستان به آنها باشد.

 

نشستن:

از نشستن روی صندلی و مبل های سفت خودداری کنید و مدت زمان طولانی ننشینید.

علاوه بر این بعد از گذشت یک روز از زایمان، روزانه دو تا سه بار و هر بار به مدت 15 الی 20 دقیقه در لگن آب گرم تمیز بنشینید.

 

مسکن:

به هیچ عنوان از داروهای کدئین دار استفاده نکنید زیرا باعث یبوست می شوند و بیشتر به پرینه فشار می آید. اما استفاده از ایبوپروفن و استامینافن معمولی مانعی ندارد.

 

ملین:

بهتر است با دستور و مشورت پزشک از ملین استفاده کنید.

از شیاف و تنقیه به هیچ وجه استفاده نکنید.

 

تعویض نوار بهداشتی:

سعی کنید پس از هر بار استفاده از سرویس بهداستی برای جلوگیری از بروز عفونت نوار و یا پد بهداشتی خود را عوض کنید.

 

شستن مقعد:

بعد از دستشویی حتما از جلو به سمت پشت خود را بشویید و خشک کنید تا میکروب های مقعد وارد واژن نشوند.

 

هوا خوردن زخم:

قرار دادن  زخم در معرض هوا باعث سریعتر شدن روند بهبود و همچنین تسکین درد می شود.

 

تمرینات کگل:

این تمرینات به شما کمک می کند تا سریعتر به وضعیت قبلی خود برگردید. منقبض کردن عضلات لگن  باعث میشود کمتر احساس درد کنید.

 

رژیم غذایی:

مایعات زیاد مصرف کنید. فیبر زیاد مصرف کنید تا یبوست نگیرید.

 

 

آیا رابطۀ جنسی پس از بهبود ناحیۀ پرینه بلامانع است؟

معمولا پس از بهبود ناحیه پرینه( 6 هفته بعد از بارداری) با اجازه پزشک می توان رابطه جنسی داشت. اما برای مواردی که پارگی حاد داشته اند بهتر است قبل از شروع رابطه جنسی حتما توسط پزشک معاینه شوند.

به یاد داشته باشید در صورت دادن مجوز توسط پزشک، حتما از روان کننده هایی که بر پایه آب هستند استفاده کنید.

 

محتواسازی: http://www.wiki-lux.com/