انواع عفونت ادراری در بارداری
انواع عفونت ادراری در بارداری:
عفونت مجاری ادرار ممکن است در هر یک از بخش‌های مجاری ادرار ایجاد شود. مجاری ادرار شامل کلیه‌هاست که ادرار در آنها ساخته می‌شود و مسیرهایی که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کند و از آنجا به مجاری دفع ادرار که ادرار را از مثانه به محل دفع آن هدایت می‌کند. به‌طورکلی عفونت‌های مجاری ادرار توسط باکتری‌هایی به وجود می‌آید که از طریق پوست، واژن یا مقعد شما وارد مجاری ادرار می‌شود. این عفونت ها به طور کلی به سه دسته تقسیم می شوند:
عفونت مثانه (سیستیت):
یکی از متداولترین عفونت ها در میان بانوان است که به دلیل کوتاه بودن طول مجاری ادرار خانم ها و فاصله کوتاه واژن تا مقعد، این بیماری بین خانم ها بیشتر دیده می شود.
علائم عفونت مثانه:
- ادرار بدبو و کدر
- ادرار خونی
- درد و سوزش هنگام دفع ادرار
- تکرر ادرار
توجه داشته باشید در صورت بروز علائم سریعا به پزشک مراجعه کنید چرا که عدم درمان می تواند منجر به عفونت کلیه در بارداری شود.
عفونت پیلونفریت یا کلیه‌ها
این عفونت از عفونت در مجاری ادراری یا مثانه شروع می‌شود و در صورتی که برای درمان آن عفونت‌ها دیر اقدام شود یا اصلا اقدام نشود با گسترش یافتن عفونت‌های نام برده یک یا حتی هر دو کلیه درگیر عفونت می‌شوند.
البته خود عفونت کلیه به دو نوع مزمن و حاد تقسیم می‌شود. پیلونفریت حاد در اثر هرگونه مشکل یا اختلال در جریان معمولی و طبیعی ادراری که به خوبی درمان نشود یا به اصطلاح در بدن کهنه شود به وجود می‌آید و عوارض جبران ناپذیری مانند تخریب کلیه‌ها را درپی دارد.
پیلونفریت مزمن هم در اثر علل مشابهی مانند پیلونفریت حاد به وجود می‌آید اما بیشتر در کودکان دیده می‌شود و با عفونت‌های مکرر ادراری همراه است.
اگر عفونت کلیه بسیار حاد باشد و امکان درمان با داروهای عادی برای آن فراهم نباشد، فرد بیمار باید در بیمارستان بستری شود و درمان‌های جدی‌تری برای او به‌کار گرفته شود.
علائم عفونت کلیه:
تب شدید، اغلب همراه لرز و تعریق
درد در قسمت تحتانی پشت یا پهلو درست زیر دنده ها كه ممكن است یكطرفه یا دوطرفه باشد و احتمالاً درد شكم
تهوع و استفراغ
وجود چرك و خون در ادرار (ممكن است با چشم غیرمسلح دیده نشود)
علائم سیستیت نیز ممكن است در عفونت كلیه دیده شود.
عفونت كلیه یكی از خطرناك ترین عوارض دوران بارداری است و ممكن است به زایمان زودرس یا سایر اختلالات بیانجامد؛ بنابراین شما باید فوراً توسط پزشك ویزیت شده و تحت درمان قرار بگیرید.
عوارض عفونت کلیه:
- مسموم شدن خون (سپتی سمی) که در اثر عملکرد نادرست کلیه‌ها برای تصفیه خون از میکروب‌ها و عوامل بیماری‌زا به وجود می‌آید.
- اسکار کلیه که موجب فشار خون بالا، بیماری های مزمن کلیوی و نارسایی کلیه می شود.
- متولد شدن نوزادان با وزن خیلی کم و سیستم ایمنی ضعیف.
- زایمان زودرس
عفونت ادراری بدون علامت:
این امکان وجود دارد که باکتری‌ها در مجاری ادرار وجود داشته باشند، اما هیچ نشانه‌ای از وجود آنها بروز نکند. این وضعیت به نام باکتریوری بدون علامت شناخته می‌شود. تا زمانی که فرد باردار نباشد، این شرایط مشکلی را ایجاد نمی‌کند و معمولاً خودبه‌خود از بین می‌رود. با این حال باکتریوری بدون علامتی که معالجه نشود، در دوران بارداری خطر ابتلا به عفونت کلیه را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد و با زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد همراه است. این امر یکی از دلایلی است که به علت آن در دوران باردای باید به شکل منظم آزمایش ادرار انجام شود.
عوارض عفونت بی علامت:
تولد کودک نارس و کم وزن
افزایش احتمال ابتلا به عفونت کلیه در بارتری
پزشک صرف نظر از این که آیا نشانۀ عفونت وجود دارد یا خیر، آزمایش ادرار کامل شامل کشت ادرار تجویز خواهد کرد. اگر نتیجۀ کشت ادرار منفی باشد، احتمال این که فرد در دورۀ بارداری دچار عفونت ادراری شود نیز کم خواهد بود. اگر نتیجۀ کشت ادرار مثبت باشد، درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی بی‌خطر برای دورۀ بارداری انجام خواهد شد.
انتظار می‌رود مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها طی یک دورۀ کامل و معمولاً بعد از یک هفته عفونت را برطرف کند. پس از دورۀ درمان برای اطمینان از برطرف شدن عفونت، آزمایش دوباره انجام می‌شود. اگر عفونت برطرف نشده باشد، درمان با استفاده از یک آنتی‌بیوتیک دیگر تکرار خواهد شد. تکرار آزمایش کشت ادرار باید در فواصل منظم در طول دوران بارداری انجام شود تا این اطمینان حاصل شود که فرد دچار عفونت دیگری نشده باشد. اگر عفونت تکرار شود، فرد مجدداً تحت درمان قرار می‌گیرد و به احتمال زیاد در تمام دورۀ بارداری یک دُز کم از آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از بروز مجدد عفونت دریافت خواهد کرد.
محتواسازی: آژانس تبلیغاتی ویکی لوکس