بی اختیاری ادرار بعد از زایمان:

همانطور که قبلا گفته شد بعد از زایمان خانم ها بسته به شرایط ممکن است عارضه هایی را تجربه کنند که یکی از این عارضه ها بی اختیاری ادرار بعد از زایمان است که بسیار شایع است. در این عارضه ممکن است عطسه، خنده، دویدن ، پریدن، سرفه و ورزش و … باعث نشت ادرار شود. همانطور که میدانید عضلات لگن با همکاری رباط ها و اعصاب مجاری ادرار را نگه می دارند تا ادرار را کنترل کنند. در هنگام زایمان هر گونه کشش و یا آسیب در این نواحی می تواند منجر به بی اختیاری ادراری بعد از زایمان شود. برخلاف تصور عموم، محدود کردن میزان مایعات و تخلیه مرتب مثانه نه تنها کمکی به بهبود نمی کند بلکه شرایط را بدتر می کند. در حالت کلی اگر نهایتا تا دو ماه بعد از زایمان این عارضه رفع نشد حتما به پزشک مراجعه کنید.

 

علت بی اختیاری ادرار بعد از زایمان:

در حالت عادی عضلات لگن با همکاری رباط ها و اعصاب مجاری ادرار را نگه می دارند تا ادرار را کنترل کنند. اما در دوران بارداری عضلات و بافت هایی که از مثانه و رحم و شکم محافظت می کنند(عضلات کف لگن) به دلیل اختلالات هورمونی و یا افزایش وزن جنین شل می شوند. در نتیجه هنگام زایمان، این عضلات کشیده می شوند وکف لگن ضعیف می شود. این تضعیف کف لگن انقباض عضلات مثانه را دشوار می کند و درنتیجه بی اختیاری ادراری( بی اختیاری استرسی) رخ می دهد.

بی اختیاری استرسی در مادران جوان بسیار شایع است. این عارضه در سال اول زایمان حدود یک سوم از زنان را درگیر می‌کند. ممکن است فرد هنگام عطسه کردن، خندیدن، سرفه کردن، یا دویدن دچار نشت ادرار (می‌تواند فقط شامل چند قطره) باشد اما در برخی موارد باعث خیس شدن لباس فرد می‌شود.

 

مدت زمان بی اختیاری ادراری بعد از زایمان:

این مسئله نیز همانند بفسه عارضه های بعد از زایمان بسته به افراد مختلف، متفاوت است.بطور معمول این عارضه تا چند هفته بعد از زایمان بهبود می یابد و از بین میرود. اما در برخی از بانوان ممکن است این مسئله طی چند هفته بهبود پیدا نکند که در این صورت بهتر است با پزشک مشورت کنند. چرا که عدم درمان این عارضه می تواند بر سلامت روانی فرد تاثیر منفی بگذارد.

 

عوامل موثر در بی اختیاری ادراری بعد از زایمان:

 

• خانم هایی که در طول بارداری خود مشکل کنترل مثانه داشته اند، بیشتر مستعد بی اختیاری ادراری بعد از زایمان هستند.
• چنانچه فرآیند زایمان طولانی شود و یا پزشک ناچار به استفاده از انبرک برای تسهیل زایمان شود.
• چنانچه فرد مبتلا به انسداد کانال نخاع و یا اپیدورال باشد که باعث بی حسی اعصاب فرد در کنترل مثانه می شود.
• استفاده از سوند .
• درشت بودن جنین.
• اضافه وزن و یا چاقی فرد می تواند  احتمال این عارضه را بیشتر کند.
• سیگاری بودن فرد نیز این احتمال را افزایش می دهد.
• عوامل ژنتیکی
• زنانی که زایمان های متعدد داشته اند.

بدانیم:

احتمال بروز این عارضه در بانوانی که زایمان طبیعی داشته اند به مراتب بیشتر است اما در خانم هایی که زایمان سزارین داشته اند هم این عارضه دیده شده است. بظور عمده طولانی شدن زمان زایمان و درشتی جنین از عمده دلایل وقوع این عارضه هستند.

زنانی که یائسه هستند نیز، صرف نظر از تعداد دفعات بارداری یا نوع زایمان‌هایی که داشته‌اند، ممکن است دچار بی‌اختیاری ادرار شوند.

 

محتواسازی: آژانس تبلیغاتی ویکی لوکس